Plutarch, De amore prolis, section 4 3:

οὐκ ἐπεῖδε τὴν Σαλαμῖνα Νεοκλῆσ τὴν Θεμιστοκλέουσ οὐδὲ τὸν Εὐρυμέδοντα Μιλτιάδησ τὸν Κίμωνοσ, οὐδ’ ἤκουσε Περικλέουσ Ξάνθιπποσ δημηγοροῦντοσ οὐδ’ Ἀρίστων Πλάτωνοσ φιλοσοφοῦντοσ, οὐδ’ Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέουσ νίκασ οἱ πατέρεσ ἔγνωσαν· ψελλιζόντων καὶ συλλαβιζόντων ἠκροῶντο καὶ κώμουσ καὶ πότουσ καὶ ἔρωτασ αὐτῶν οἱᾶ νέοι πλημμελούντων ἐπεῖδον ὤστ’ ἐπαινεῖσθαι καὶ μνημονεύεσθαι τοῦ Εὐήνου τοῦτο μόνον ὧν ἔγραψεν, ἢ δέοσ ἢ λύπη παῖσ πατρὶ πάντα χρόνον.