Plutarch, De virtute morali, section 10

ἴσα τοίνυν τὰ ἁμαρτήματα πάντα καὶ πάσασ τιθέμενοι τὰσ ἁμαρτίασ, εἰ μὲν ἄλλῃ πη παρορῶσι τἀληθέσ, οὐκ ἔστι καιρὸσ ἐν τῷ παρόντι διελέγχειν· ἐν δὲ τοῖσ πάθεσι φαίνονται κομιδῇ παρὰ τὴν ἐνάργειαν ἐνιστάμενοι τῷ λόγῳ. πᾶν μὲν γὰρ πάθοσ ἁμαρτία κατ’ αὐτούσ ἐστι, καὶ πᾶσ ὁ λυπούμενοσ ἢ φοβούμενοσ ἢ ἐπιθυμῶν ἁμαρτάνει· μεγάλαι δὲ τῶν παθῶν διαφοραὶ κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ τὸ ἧττον ὁρῶνται. καὶ βάδην ἀπιόντοσ ἐκ τῶν πολεμίων "ὀλίγον γόνυ γουνὸσ ἀμείβοντοσ ;