Plutarch, De tranquilitate animi, section 16

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 16)

ὥστε τούτων ἑκάστου σπέρματα τῶν παθῶν ἀνακεκραμένα δεδεγμένησ ἡμῶν τῆσ γενέσεωσ καὶ διὰ τοῦτο πολλὴν ἀνωμαλίαν ἐχούσησ, εὔχεται μὲν ὁ νοῦν ἔχων τὰ βελτίονα προσδοκᾷ δὲ καὶ θάτερα, χρῆται δ’ ἀμφοτέροισ τὸ ἄγαν ἀφαιρῶν. ἀλλὰ καὶ πλοῦτοσ εὐφραίνει καὶ δόξα καὶ δύναμισ καὶ ἀρχὴ μάλιστα τοὺσ ἥκιστα τἀναντία ταρβοῦντασ. ἡ γὰρ σφοδρὰ περὶ ἕκαστον ἐπιθυμία σφοδρότατον φόβον ἐμποιοῦσα τοῦ μὴ παραμένειν, ἀσθενῆ τὴν χάριν ποιεῖ καὶ ἀβέβαιον ὥσπερ φλόγα καταπνεομένην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION