Plutarch, chapter 27 4:

(플루타르코스, chapter 27 4:)

τοῦ δὲ Κράσσου, καίπερ αἴτιον ἁπάντων νομίζοντεσ, ἐπόθουν ὅμωσ τήν τε ὄψιν καὶ τήν φωνήν. ὁ δὲ καθ’ ἑαυτὸν ἐγκεκαλυμμένοσ ὑπὸ σκότουσ ἔκειτο, παράδειγμα τοῖσ πολλοῖσ τύχησ, τοῖσ δ’ εὖ φρονοῦσιν ἀβουλίασ καὶ φιλοτιμίασ, δι’ ἣν οὐκ ἠγάπα πρῶτοσ ὢν καὶ μέγιστοσ ἐν μυριάσιν ἀνθρώπων τοσαύταισ, ἀλλ’ ὅτι δυεῖν μόνον ἀνδρῶν ὕστεροσ ἐκρίνετο, τοῦ παντὸσ ἀποδεῖν νομίζων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION