Plutarch, chapter 5

(플루타르코스, chapter 5)

ἐνταῦθα διατρίβοντι τῷ Κράσσῳ τὰ ἐπιτήδεια καθ’ ἡμέραν ἐφοίτα κομίζων ὁ ἄνθρωποσ, αὐτὸσ μὲν οὐχ ὁρῶν ἐκείνουσ οὐδὲ γινώσκων, ὑπ’ ἐκείνων δὲ καθορώμενοσ εἰδότων καί παραφυλαττόντων τὸν καιρόν. ἦν δ’ ἄφθονα καί πρὸσ ἡδονήν, οὐ μόνον χρείαν, ποιούμενα τὰ πρὸσ τὸ δεῖπνον. ἐγνώκει γὰρ ὁ Οὐίβιοσ ἁπάσῃ φιλοφροσύνῃ θεραπεύειν τὸν Κράσσον, ᾧ γε καί τὸ τῆσ ὡρ́ασ ἐν νῷ λαβεῖν ἐπῆλθεν, ὡσ παντάπασι νεανίασ εἰή καί τι καί ταῖσ καθ’ ἡλικίαν ἡδοναῖσ αὐτοῦ χαριστέον, ἐπεὶ τήν γε χρείαν ἀναγκαίωσ μᾶλλον ἢ προθύμωσ ὑπουργοῦντοσ εἶναι, δύο δὴ θεραπαινίδασ εὐπρεπεῖσ ἀναλαβὼν ἐβάδιζεν ἐπὶ τήν θάλασσαν, ὡσ δ’ ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, δείξασ τήν ἄνοδον ἐκέλευεν εἴσω πορεύεσθαι καί θαρρεῖν.

οἱ δὲ περὶ τὸν Κράσσον ἰδόντεσ προσερχομένασ ἔδεισαν μὴ καταφανὲσ καὶ γνώριμον εἰή τὸ χωρίον ἀνέκρινον οὖν αὐτάσ τί βούλονται καί τίνεσ εἰσίν.

ὡσ δ’ ἀπεκρίναντο δεδιδαγμέναι δεσπότην ζητεῖν ἐνταῦθα κρυπτόμενον, μαθὼν ὁ Κράσσοσ τοῦ Οὐιβίου τήν πρὸσ αὐτὸν παιδιὰν καί φιλοφροσύνην ἀνέλαβε τὰσ παιδίσκασ· καί συνῆσαν αὐτῷ τὸν λοιπὸν χρόνον, ὧν ἐδεῖτο φράζουσαι καί διαγγέλλουσαι πρὸσ τὸν Οὐίβιον.

τούτων φησὶ τήν ἑτέραν ἤδη πρεσβῦτιν οὖσαν ὁ Φαινεστέλλασ ἰδεῖν αὐτόσ, καί πολλάκισ ἀκοῦσαι μεμνημένησ ταῦτα καί διεξιούσησ προθύμωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION