Plutarch, chapter 26

(플루타르코스, chapter 26)

τῶν δὲ πεμφθέντων ὑπὸ τοῦ Ποπλίου πρὸσ αὐτόν, ὡσ ἐκινδύνευεν, οἱ μὲν πρῶτοι διεφθάρησαν ἐμπεσόντεσ εἰσ τοὺσ βαρβάρουσ, οἱ δ’ ὕστεροι μόγισ διαφυγόντεσ ἀπήγγελλον οἴχεσθαι τόν Πόπλιον, εἰ μὴ ταχεῖα καί πολλὴ βοήθεια παρ’ ἐκείνου γένοιτο, τόν δὲ Κράσσον ἅμα πολλὰ πάθη κατέσχε· καί λογισμῷ μὲν οὐδὲν ἔτι τῶν πραγμάτων ἑώρα, φόβῳ δὲ περὶ τοῦ σύμπαντοσ ἅμα καί πόθῳ τοῦ παιδὸσ ἑλκόμενοσ βοηθεῖν καί μὴ βοηθεῖν, τέλοσ ὡρ́μησε προάγειν τὴν δύναμιν.

ἐν τούτῳ δ’ οἱ πολέμιοι προσεφέροντο κλαγγῇ καί παιᾶνι φοβερώτεροι, καί πολλὰ τῶν τυμπάνων αὖθισ περιεμυκᾶτο τοὺσ Ῥωμαίουσ ἑτέρασ μάχησ ἀρχὴν προσδοκῶντασ, οἱ δὲ τὴν κεφαλὴν τοῦ Ποπλίου κομίζοντεσ ὑπὲρ αἰχμῆσ ἀναπεπηγυῖαν ἐγγὺσ προσελάσαντεσ ἀνέδειξαν, ὕβρει πυνθανόμενοι τοκέασ αὐτοῦ καί γένοσ· οὐ γὰρ δὴ πρέπειν γε Κράσσου πατρὸσ ἀνανδροτάτου καί κακίστου γενναῖον οὕτω παῖδα καί λαμπρὸν ἀρετῇ γενέσθαι.

τοῦτο τὸ θέαμα Ῥωμαίων ὑπὲρ ἅπαντα τἆλλα δεινὰ τὰσ ψυχὰσ κατέκλασε καί παρέλυσεν, οὐ θυμοῦ πρὸσ ἄμυναν, ὥσπερ ἦν εἰκόσ, ἀλλὰ φρίκησ καί τρόμου πᾶσιν ἐγγενομένου. καίτοι τόν γε Κράσσον αὑτοῦ λαμπρότατον ἐν τῷ τότε πάθει φανῆναι λέγουσιν·

ἐβόα γὰρ ἐπιὼν τὰσ τάξεισ· "ἐμὸν, ὦ Ῥωμαῖοι, τοῦτο τὸ πένθοσ ἴδιόν ἐστιν ἡ δὲ μεγάλη τύχη καί δόξα τῆσ Ῥώμησ ἐν ὑμῖν ἕστηκε σῳζομένοισ ἄθραυστοσ καί ἀήττητοσ. "εἰ δὲ καί ἐμοῦ τισ οἶκτοσ ἀφῃρημένου παῖδα πάντων ἄριστον, ἐπιδείξασθε τοῦτο ὀργῇ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, ἀφέλεσθε τὴν χαρὰν αὐτῶν, τιμωρήσασθε τὴν ὠμότητα, μὴ καταπλαγῆτε τοῖσ γεγενημένοισ, εἰ δεῖ τι καί παθεῖν μεγάλων ἐφιεμένουσ, οὐδὲ Λούκουλλοσ Τιγράνην ἀναιμωτὶ καθεῖλεν, οὐδὲ Σκηπίων Ἀντίοχον, χιλίασ δὲ ναῦσ οἱ παλαιοὶ περὶ Σικελίαν ἀπώλεσαν, ἐν δ’ Ἰταλίᾳ πολλοὺσ αὐτοκράτορασ καί στρατηγούσ, ὧν οὐδεὶσ προηττηθεὶσ ἐκώλυσεν αὐτοὺσ κρατῆσαι τῶν νενικηκότων. "οὐ γὰρ εὐτυχίᾳ τὰ Ῥωμαίων, ἀλλὰ τλημοσύνῃ καί ἀρετῇ πρὸσ τὰ δεινὰ χωρούντων εἰσ τοῦτο προῆλθε δυνάμεωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION