Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 652:

τέτλαθι δή, κραδίη· καὶ κύντερον ἄλλο ποτ’ ἔτλησ. ἆρ’ οἰεί αὐτὸν ταῦτα ποιῆσαι διανοούμενον ὡσ ἁρμονίασ αὐτῆσ οὔσησ καὶ οἱάσ ἄγεσθαι ὑπὸ τῶν τοῦ σώματοσ παθημάτων, ἀλλ’ οὐχ οἱάσ ἄγειν τε ταῦτα καὶ δεσπόζειν, καὶ οὔσησ αὐτῆσ πολὺ θειοτέρου τινὸσ πράγματοσ ἢ καθ’ ἁρμονίαν;