Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 442:

ἡ δὲ ψυχὴ ἄρα, τὸ ἀιδέσ, τὸ εἰσ τοιοῦτον τόπον ἕτερον οἰχόμενον γενναῖον καὶ καθαρὸν καὶ ἀιδῆ, εἰσ Αἵδου ὡσ ἀληθῶσ, παρὰ τὸν ἀγαθὸν καὶ φρόνιμον θεόν, οἷ, ἂν θεὸσ θέλῃ, αὐτίκα καὶ τῇ ἐμῇ ψυχῇ ἰτέον, αὕτη δὲ δὴ ἡμῖν ἡ τοιαύτη καὶ οὕτω πεφυκυῖα ἀπαλλαττομένη τοῦ σώματοσ εὐθὺσ διαπεφύσηται καὶ ἀπόλωλεν, ὥσ φασιν οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι;