Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 33:

(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 33:)

δῆλα δὴ καὶ ταῦτα· φαίη γὰρ ἄν, ὦ Σώκρατεσ. ἀληθῆ λέγεισ. ἀλλ’, ὦ θαυμάσιε, οὗτόσ τε ὁ λόγοσ ὃν διεληλύθαμεν ἔμοιγε δοκεῖ ἔτι ὅμοιοσ εἶναι καὶ πρότερον· καὶ τόνδε δὲ αὖ σκόπει εἰ ἔτι μένει ἡμῖν ἢ οὔ, ὅτι οὐ τὸ ζῆν περὶ πλείστου ποιητέον ἀλλὰ τὸ εὖ ζῆν. ἀλλὰ μένει. τὸ δὲ εὖ καὶ καλῶσ καὶ δικαίωσ ὅτι ταὐτόν ἐστιν, μένει ἢ οὐ μένει; μένει. οὐκοῦν ἐκ τῶν ὁμολογουμένων τοῦτο σκεπτέον, πότερον δίκαιον ἐμὲ ἐνθένδε πειρᾶσθαι ἐξιέναι μὴ ἀφιέντων Ἀθηναίων ἢ οὐ δίκαιον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION