Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 49:

τάχ’, ὠγαθέ, βέλτιον εἰσόμεθα. ἐννόησον γὰρ τὸ τοιόνδε· ἆρα τὸ ὅσιον ὅτι ὅσιόν ἐστιν φιλεῖται ὑπὸ τῶν θεῶν, ἢ ὅτι φιλεῖται ὅσιόν ἐστιν; γοὐκ οἶδ’ ὅτι λέγεισ, ὦ Σώκρατεσ. ἀλλ’ ἐγὼ πειράσομαι σαφέστερον φράσαι. λέγομέν τι φερόμενον καὶ φέρον καὶ ἀγόμενον καὶ ἄγον καὶ ὁρώμενον καὶ ὁρῶν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα μανθάνεισ ὅτι ἕτερα ἀλλήλων ἐστὶ καὶ ᾗ ἕτερα; ἔγωγέ μοι δοκῶ μανθάνειν. οὐκοῦν καὶ φιλούμενόν τί ἐστιν καὶ τούτου ἕτερον τὸ φιλοῦν; πῶσ γὰρ οὔ;