Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 197:

νῦν δέ γε, ὡσ ἐοίκε, φαίνεται ἄλλη τισ αἰτία τοῦ φιλεῖν τε καὶ φιλεῖσθαι. ἐοίκεν. ἆρ’ οὖν τῷ ὄντι, ὥσπερ ἄρτι ἐλέγομεν, ἡ ἐπιθυμία τῆσ φιλίασ αἰτία, καὶ τὸ ἐπιθυμοῦν φίλον ἐστὶν τούτῳ οὗ ἐπιθυμεῖ καὶ τότε ὅταν ἐπιθυμῇ, ὃ δὲ τὸ πρότερον ἐλέγομεν φίλον εἶναι, ὕθλοσ τισ ἦν, ὥσπερ ποίημα μακρὸν συγκείμενον; κινδυνεύει, ἔφη. ἀλλὰ μέντοι, ἦν δ’ ἐγώ, τό γε ἐπιθυμοῦν, οὗ ἂν ἐνδεὲσ ᾖ, τούτου ἐπιθυμεῖ. ἦ γάρ;