Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 166:

(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 166:)

οὐ μανθάνω, ἦ δ’ ὅσ. πῶσ γὰρ οὔ; ἀλλ’ ὧδε, ἦν δ’ ἐγώ. εἴ τίσ σου ξανθὰσ οὔσασ τὰσ τρίχασ ψιμυθίῳ ἀλείψειεν, πότερον τότε λευκαὶ εἰε͂ν ἢ φαίνοιντ’ ἄν; φαίνοιντ’ ἄν, ἦ δ’ ὅσ. καὶ μὴν παρείη γ’ ἂν αὐταῖσ λευκότησ. ναί. ἀλλ’ ὅμωσ οὐδέν τι μᾶλλον ἂν εἰε͂ν λευκαί πω, ἀλλὰ παρούσησ λευκότητοσ οὔτε τι λευκαὶ οὔτε μέλαιναί εἰσιν. ἀληθῆ. ἀλλ’ ὅταν δή, ὦ φίλε, τὸ γῆρασ αὐταῖσ ταὐτὸν τοῦτο χρῶμα ἐπαγάγῃ, τότε ἐγένοντο οἱο͂́νπερ τὸ παρόν, λευκοῦ παρουσίᾳ λευκαί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION