Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 163:

ἆρ’ οὖν καὶ καλῶσ, ἦν δ’ ἐγώ, ὦ παῖδεσ, ὑφηγεῖται ἡμῖν τὸ νῦν λεγόμενον; εἰ γοῦν θέλοιμεν ἐννοῆσαι τὸ ὑγιαῖνον σῶμα, οὐδὲν ἰατρικῆσ δεῖται οὐδὲ ὠφελίασ· ἱκανῶσ γὰρ ἔχει, ὥστε ὑγιαίνων οὐδεὶσ ἰατρῷ φίλοσ διὰ τὴν ὑγίειαν. ἦ γάρ; οὐδείσ. ἀλλ’ ὁ κάμνων οἶμαι διὰ τὴν νόσον. πῶσ γὰρ οὔ;