Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 87:

καί μοι ἔτι τόδε εἰπέ. σὲ αὐτὸν ἐῶσιν ἄρχειν σεαυτοῦ, ἢ οὐδὲ τοῦτο ἐπιτρέπουσί σοι; πῶσ γάρ, ἔφη, ἐπιτρέπουσιν; ἀλλ’ ἄρχει τίσ σου; ὅδε, παιδαγωγόσ, ἔφη. μῶν δοῦλοσ ὤν; ἀλλὰ τί μήν; ἡμέτερόσ γε, ἔφη. ἦ δεινόν, ἦν δ’ ἐγώ, ἐλεύθερον ὄντα ὑπὸ δούλου ἄρχεσθαι. τί δὲ ποιῶν αὖ οὗτοσ ὁ παιδαγωγόσ σου ἄρχει; ἄγων δήπου, ἔφη, εἰσ διδασκάλου. μῶν μὴ καὶ οὗτοί σου ἄρχουσιν, οἱ διδάσκαλοι;