Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Θεάγης 54:

ταῦτα δὴ πάντα εἴρηκά σοι, ὅτι ἡ δύναμισ αὕτη τοῦ δαιμονίου τούτου καὶ εἰσ τὰσ συνουσίασ τῶν μετ’ ἐμοῦ συνδιατριβόντων τὸ ἅπαν δύναται. πολλοῖσ μὲν γὰρ ἐναντιοῦται, καὶ οὐκ ἔστι τούτοισ ὠφεληθῆναι μετ’ ἐμοῦ διατρίβουσιν, ὥστε οὐχ οἱο͂́ν τέ μοι τούτοισ συνδιατρίβειν· πολλοῖσ δὲ συνεῖναι μὲν οὐ διακωλύει, ὠφελοῦνται δὲ οὐδὲν συνόντεσ. οἷσ δ’ ἂν συλλάβηται τῆσ συνουσίασ ἡ τοῦ δαιμονίου δύναμισ, οὗτοί εἰσιν ὧν καὶ σὺ ᾔσθησαι· ταχὺ γὰρ παραχρῆμα ἐπιδιδόασιν. καὶ τούτων αὖ τῶν ἐπιδιδόντων οἱ μὲν καὶ βέβαιον ἔχουσι καὶ παραμόνιμον τὴν ὠφελίαν·