Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 66:

πότερον δὲ ταὐτά ἐστι δίκαιά τε καὶ συμφέροντ’ ἢ ἕτερα, τί οὐκ ἀπέδειξασ; εἰ μὲν βούλει, ἐρωτῶν με ὥσπερ ἐγὼ σέ, εἰ δέ, καὶ αὐτὸσ ἐπὶ σεαυτοῦ λόγῳ διέξελθε. ἀλλ’ οὐκ οἶδα εἰ οἱο͂́σ τ’ ἂν εἰήν, ὦ Σώκρατεσ, πρὸσ σὲ διελθεῖν. ἀλλ’, ὠγαθέ, ἐμὲ ἐκκλησίαν νόμισον καὶ δῆμον· καὶ ἐκεῖ τοί σε δεήσει ἕνα ἕκαστον πείθειν. ἦ γάρ; ναί. οὐκοῦν τοῦ αὐτοῦ ἕνα τε οἱο͂́ν τε εἶναι κατὰ μόνασ πείθειν καὶ συμπόλλουσ περὶ ὧν ἂν εἰδῇ, ὥσπερ ὁ γραμματιστὴσ ἕνα τέ που πείθει περὶ γραμμάτων καὶ πολλούσ;