Lucian, Scytha 13:

(루키아노스, Scytha 13:)

Μὴ τοίνυν μέλλωμεν, ἔφη, ὦ Τόξαρι, ὁ Ἀνάχαρσισ, ἀλλά με λαβὼν ἄγε παῤ αὐτόν ἀτὰρ ἐκεῖνο δέδια, μὴ δυσπρόσοδοσ καὶ ἐν παρέργῳ θῆται σου τὴν ἔντευξιν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν. Εὐφήμει, ἦ δ̓ ὅσ, ἐκείνῳ τὰ μέγιστα χαριεῖσθαί μοι δοκῶ ἀφορμὴν παρασχὼν τῆσ ἐσ ξένον ἄνδρα εὐποιίασ. ἕπου μόνον· εἴσῃ γὰρ ὅση πρὸσ τὸν Ξένιον ἡ αἰδὼσ καὶ ἡ ἄλλη ἐπιείκεια καὶ χρηστότησ. μᾶλλον δὲ κατὰ δαίμονα οὗτοσ αὐτὸσ ἡμῖν πρόσεισιν, ὁ ἐπὶ συννοίασ, ὁ λαλῶν ἑαυτῷ· καὶ ἅμα προσειπὼν τὸν Σόλωνα, Τοῦτό σοι, ἔφη, δῶρον μέγιστον ἥκω ἄγων, ξένον ἄνδρα φιλίασ δεόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION