Lucian, Scytha 4:

(루키아노스, Scytha 4:)

ὁ δ̓ οὖν μισθὸσ τῆσ ἰάσεωσ ἔτι καὶ νῦν ἀποδίδοται αὐτῷ λευκὸσ ἵπποσ καταθυόμενοσ ἐπὶ τῷ μνήματι, ὅθεν ἔδειξεν ἡ Δειμαινέτη προελθόντα αὐτὸν ἐντείλασθαι ἐκεῖνα τὰ περὶ τοῦ οἴνου· καὶ εὑρέθη κεῖθι ὁ Τόξαρισ τεθαμμένοσ τῇ τε ἐπιγραφῇ γνωσθείσ, εἰ καὶ μὴ πᾶσα ἐφαίνετο ἔτι, καὶ μάλιστα, ὅτι ἐπὶ τῇ στήλῃ Σκύθησ ἀνὴρ ἐγκεκόλαπτο, τῇ λαιᾷ μὲν τόξον ἔχων ἐντεταμένον, τῇ δεξιᾷ δὲ βιβλίον, ὡσ ἐδόκει. ἔτι καὶ νῦν ἴδοισ ἂν αὐτοῦ ὑπὲρ ἥμισυ καὶ τὸ τόξον ὅλον καὶ τὸ βιβλίον· τὰ δὲ ἄνω τῆσ στήλησ καὶ τὸ πρόσωπον ὁ χρόνοσ ἤδη ἐλυμήνατό που. ἔστι δὲ οὐ πολὺ ἀπὸ τοῦ Διπύλου, ἐν ἀριστερᾷ εἰσ Ἀκαδημίαν ἀπιόντων, οὐ μέγα τὸ χῶμα καὶ ἡ στήλη χαμαί·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION