Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 157:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 157:)

καίτοι πρὸσ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἅπαντα μὲν ἃ ἔφην, ἐάσωμεν αὐτοῦ καταβαλόντεσ καὶ λήθη τισ ἔστω αὐτῶν ὥσπερ τῶν πρὸ Εὐκλείδου ἄρχοντοσ πραχθέντων, ὑποθέμενοι δὲ ταύτην φιλοσοφίαν ὀρθὴν εἶναι τὴν τῶν Στωϊκῶν, ἄλλην δὲ μηδ̓ ἡντιναοῦν, ἴδωμεν εἰ ἐφικτὴ αὕτη καὶ δυνατή ἐστιν, ἢ μάτην κάμνουσιν ὁπόσοι ἐφίενται αὐτῆσ· τὰσ μὲν γὰρ ὑποσχέσεισ ἀκούω θαυμαστάσ τινασ, ἡλίκα εὐδαιμονήσουσιν οἱ ἐσ τὸ ἀκρότατον ἐλθόντεσ· μόνουσ γὰρ τούτουσ πάντα συλλαβόντασ ἕξειν τὰ τῷ ὄντι ἀγαθά.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION