Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 147:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 147:)

ἑαυτοῖσ ἀναπλάττοντεσ, ἢν μεταξὺ πλουτουσιν αὐτοῖσ καὶ θησαυροὺσ ἀνορύττουσι καὶ βασιλεύουσι καὶ τὰ ἄλλα εὐδαιμονοῦσιν, ‐ οἱᾶ πολλὰ ἡ θεὸσ ἐκείνη ῥᾳδιουργεῖ, ἡ Εὐχή, μεγαλόδωροσ οὖσα καὶ πρὸσ οὐδὲν ἀντιλέγουσα, κἂν πτηνὸσ θέλῃ τισ γενέσθαι, κἂν κολοσσιαῖοσ τὸ μέγεθοσ, κἂν ὄρη ὅλα χρυσᾶ εὑρίσκειν ‐ ἢν τοίνυν ταῦτα ἐννοοῦσιν αὐτοῖσ ὁ παῖσ προσελθὼν ἔρηταί τι τῶν ἀναγκαίων, οἱο͂ν ὅθεν ἄρτουσ ὠνητέον ἢ ὅ τι φατέον πρὸσ τὸν ἀπαιτοῦντα τοὐνοίκιον ἐκ πολλοῦ περιμένοντα, οὕτωσ ἀγανακτοῦσιν ὡσ ὑπὸ τοῦ ἐρομένου καὶ παρενοχλήσαντοσ ἀφαιρεθέντεσ ἅπαντα ἐκεῖνα τἀγαθὰ καὶ ὀλίγου δέουσι τὴν ῥῖνα τοῦ παιδὸσ ἀποτραγεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION