Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 81:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 81:)

ἀνάγκη τοίνυν ἅπαντασ ἀποδῦσαι τοὺσ εἰσελθόντασ, εἰ βούλει εὑρεῖν τὸ ἀπολωλόσ· Δεήσει δὴ ἐπὶ πάντασ ἰέναι ἐρευνῶντα καὶ τὰ παῤ ἑκάστῳ εὑρεθέντα πάντα εἰσ μέσον καταθέντα εἰκάζειν ὅ τι ποτὲ αὐτῶν πρέποι ἂν θεῖον κτῆμα οἰέσθαι. καὶ γὰρ ἂν παρὰ τῷ πρώτῳ εὐθὺσ εὑρ́ῃσ φιάλην χρυσῆν, ἔτι καὶ τοὺσ ἄλλουσ σοι ἀποδυτέον. διὰ τί, ὦ Λυκῖνε; Ὅτι ἄδηλον εἰ φιάλη τὸ ἀπολόμενον ἦν. εἰ δὲ καὶ τοῦτο ὑπὸ πάντων ὁμολογηθείη, ἀλλ̓ οὔτι γε χρυσῆν ἅπαντέσ φασιν εἶναι τὴν φιάλην· εἰ δὲ καὶ μάλιστα γνώριμον γένοιτο ὡσ φιάλη ἀπόλοιτο χρυσῆ, καὶ σὺ παρὰ τῷ πρώτῳ εὑρ́οισ φιάλην χρυσῆν, οὐδὲ οὕτω παύσῃ διερευνώμενοσ τοὺσ ἄλλουσ· οὐ γὰρ δῆλόν που εἰ αὐτὴ ἦν ἡ τοῦ θεοῦ. ἢ οὐκ οἰεί πολλὰσ φιάλασ εἶναι χρυσᾶσ; Ἔγωγε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION