Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 62:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 62:)

ἐπεὶ φέρε, εἰ καθάπερ νῦν ἔχω, ἀγνοῶν ἔτι ὅστισ ἐξ ἁπάντων ἐστὶν ὁ ἀληθεύων, ἑλοίμην τὰ ὑμέτερα σοὶ πιστεύσασ, ἀνδρὶ φίλῳ, ἀτὰρ μόνα γε τὰ τῶν Στωϊκῶν εἰδότι καὶ μίαν ὁδὸν ὁδοιπορήσαντι ταύτην, ἔπειτα θεῶν τισ ἀναβιῶναι ποιήσειε Πλάτωνα καὶ Πυθαγόραν καὶ Ἀριστοτέλην καὶ τοὺσ ἄλλουσ, οἱ δὲ περιστάντεσ ἐρωτῷέν με ἢ καὶ νὴ Δί̓ ἐσ δικαστήριον ἀγαγόντεσ ὕβρεωσ ἕκαστοσ δικάζοιντο λέγοντεσ, Ὦ βέλτιστε Λυκῖνε, τί πα θὼν ἢ τίνι ποτὲ πιστεύσασ Χρύσιππον καὶ Ζήνωνα προετίμησασ ἡμῶν, πρεσβυτέρων ὄντων παρὰ πολύ, χθὲσ καὶ πρῴην γενομένουσ, μήτε λόγου μεταδοὺσ ἡμῖν μήτε πειραθεὶσ ὅλωσ ὧν φαμέν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION