Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 61:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 61:)

Οὕτω γε ἄμεινον, ὦ Λυκῖνε, παρα πολύ. πλὴν οἶδά γε ὅτι ἅπαντασ ἐν κύκλῳ περιελθὼν οὐκ ἄλλουσ ἂν εὑρ́οισ οὔτε ἡγεμόνασ ἀμείνουσ οὔτε κυβερνήτασ ἐμπειροτέρουσ τῶν Στωϊκῶν, καὶ ἢν ἐθελήσῃσ γε ἀφικέσθαι ποτὲ εἰσ τὴν Κόρινθον, ἐκείνοισ ἕψῃ κατὰ τὰ Χρυσίππου καὶ Ζήνωνοσ ἴχνη προϊών· ἄλλωσ δὲ ἀδύνατον. Ὁρᾷσ, τοῦτο ὡσ κοινόν, ὦ Ἑρμότιμε, εἴρηκασ; εἴποι γὰρ ἂν αὐτὸ καὶ ὁ τῷ Πλάτωνι ξυνοδοιπορῶν καὶ ὁ Ἐπικούρῳ ἑπόμενοσ καὶ οἱ ἄλλοι, μὴ ἂν ἐλθεῖν με εἰσ τὴν Κόρινθον, εἰ μὴ μεθ̓ ἑαυτοῦ, ἕκαστοσ. ὥστε ἢ πᾶσι πιστεύειν χρή, ὅπερ γελοιότατον, ἢ ἀπιστεῖν ὁμοίωσ μακρῷ γὰρ ἀσφαλέστατον τὸ τοιοῦτον, ἄχρι ἂν εὑρ́ωμεν τἀληθῆ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION