Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 44:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 44:)

ἔστω δή μοι ἡ μὲν ἀρετὴ τοιόνδε τι, οἱο͂ν πόλισ τισ εὐδαίμονασ ἔχουσα τοὺσ ἐμπολιτευομένουσ ‐ ὡσ φαίη ἂν ὁ διδάσκαλοσ ὁ σὸσ ἐκεῖθέν ποθεν ἀφιγμένοσ ‐ σοφοὺσ ἐσ τὸ ἀκρότατον, ἀνδρείουσ ἅπαντασ, δικαίουσ, σώφρονασ, ὀλίγον θεῶν ἀποδέοντασ· οἱᾶ δὲ πολλὰ γίγνεται παῤ ἡμῖν, ἁρπαζόντων καὶ βιαζομένων καὶ πλεονεκτούντων, οὐδὲν ἂν ἴδοισ, φασίν, ἐν ἐκείνῃ τῇ πόλει τολμώμενον, ἀλλὰ ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁμονοίᾳ ξυμπολιτεύονται, μάλ̓ εἰκότωσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION