Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 20.

Οἱ δὲ πυρετοὶ κρίνονται ἐν τῇσιν αὐτέῃσιν ἡμέρῃσι τὸν ἀριθμὸν, ἐξ ὧν τε περιγίγνονται οἱ ἄνθρωποι καὶ ἐξ ὧν ἀπόλλυνται. Οἵ τε γὰρ εὐηθέστατοι τῶν πυρετῶν καὶ ἐπὶ σημείων ἀσφαλεστάτων βεβῶτεσ τεταρταῖοι παύονται, ἢ πρόσθεν‧ οἵ τε κακοηθέστατοι καὶ ἐπὶ σημείων δεινοτάτων γιγνόμενοι τεταρταῖοι κτείνουσιν, ἢ πρόσθεν. Ἡ μὲν οὖν πρώτη ἔφοδοσ αὐτέων οὕτω τελευτᾷ‧ ἡ δὲ δευτέρη ἐσ τὴν ἑβδόμην περιάγεται‧ ἡ δὲ τρίτη ἐσ τὴν ἑνδεκάτην‧ ἡ δὲ τετάρτη ἐσ τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην‧ ἡ δὲ πέμπτη ἐσ τὴν ἑπτακαιδεκάτην‧ ἡ δὲ ἕκτη ἐσ τὴν εἰκοστήν. Αὗται μὲν οὖν ἐκ τῶν ὀξυτάτων νουσημάτων διὰ τεσσάρων ἐσ τὰσ εἴκοσιν ἐκ προσθέσιοσ τελευτῶσιν. Οὐ δύναται δὲ ὅλῃσιν ἡμέρῃσιν οὐδὲν τουτέων ἀριθμέεσθαι ἀτρεκέωσ‧ οὐδὲ γὰρ ὁ ἐνιαυτόσ τε καὶ οἱ μῆνεσ ὅλῃσιν ἡμέρῃσι πεφύκασιν ἀριθμέεσθαι. Μετὰ δὲ ταῦτα ἐν τῷ αὐτέῳ τρόπῳ κατὰ τὴν αὐτέην πρόσθεσιν ἡ πρώτη περίοδοσ τεσσάρων καὶ τριήκονθ’ ἡμερέων, ἡ δὲ δευτέρη τεσσαράκοντα ἡμερέων, ἡ δὲ τρίτη ἑξήκονθ’ ἡμερέων. Τουτέων δ’ ἐν ἀρχῇσίν ἐστιχαλεπώτατον διαγιγνώσκειν τὰ μέλλοντα ἐν πλείστῳ χρόνῳ κρίνεσθαι‧ ὁμοιόταται γὰρ αἱ ἀρχαί εἰσιν αὐτέων‧ ἀλλὰ χρὴ ἀπὸ τῆσ πρώτησ ἡμέρησ ἐνθυμέεσθαι, καὶ καθ’ ἑκάστην τετράδα προστιθεμένην σκέπτεσθαι‧ καὶ οὐ λήσεται ὅπη τρέψεται τὸ νούσημα. Γίγνεται δὲ ἡ τῶν τεταρταίων κατάστασισ ἐκ τοῦ τοιούτου κόσμου. Τὰ δὲ ἐν ἐλαχίστῳ χρόνῳ μέλλοντα κρίνεσθαι, εὐπετέστερα γιγνώσκεσθαι‧ μέγιστα γὰρ τὰ διαφέροντα ἀπ’ ἀρχῆσ αὐτέων ἐστίν‧ οἱ μὲν γὰρ περιεσόμενοι εὔπνοοί τε καὶ ἀνώδυνοί εἰσι, καὶκοιμῶνται τὰσ νύκτασ, τά τε ἄλλασημεῖα ἔχουσιν ἀσφαλέστατα‧ οἱ δὲ ἀπολούμενοι δύσπνοοι γίγνονται, ἀλλοφάσσοντεσ, ἀγρυπνέοντεσ, τά τε ἄλλα σημεῖα κάκιστα ἔχοντεσ. Ὡσ οὖν τουτέων οὕτω γιγνομένων ξυμβάλλεσθαι χρὴ, κατά τε τὸν χρόνον, κατά τε τὴν πρόσθεσιν ἑκάστην ἐπὶ τὴν κρίσιν ἰόντων τῶν νουσημάτων. Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν λόγον καὶ τῇσι γυναιξὶν αἱ κρίσιεσ ἐκ τῶν τόκων γίγνονται.