Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 17.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 17.)

Τοὺσ δὲ ξύμπαντασ ἐμπύουσ γιγνώσκειν χρὴ τοισίδε τοῖσι σημείοισι. Πρῶτον μὲν, ὁ πυρετὸσ οὐκ ἀφίησιν, ἀλλὰ τὴν μὲν ἡμέρην λεπτὸσ ἴσχει, τὴν δὲ νύκτα πλείων, καὶ ἱδρῶτεσ πολλοὶ ἐπιγίγνονται, βῆξαί τε θυμὸσ ἐγγίγνεται αὐ ισιν, καὶ ἀποπτύουσιν οὐδὲν ἄξιον λόγου, καὶ οἱ μὲν ὀφθαλμοὶ ἔ κοιλοι γίγνονται, αἱ δὲ γνάθοι ἐρυθήματα ἴσχουσι, καὶ οἱ μὲν ὄνυχεσ τῶν χειρῶν γρυποῦνται, οἱ δὲ δάκτυλοι θερμαίνονται, καὶ μάλιστα οἱ ἄκροι, καὶ ἐν τοῖσι ποσὶν οἰδήματα γίγνεται, καὶ σιτίων οὐκ ἐπιθυμέουσι, καὶ φλύκταιναι γίγνονται ἀνὰ τὸ σῶμα. Ὁκόσα μὲν οὖν ἐγχρονίζει τῶν ἐμπυημάτων, ἔχει τὰ σημεῖα ταῦτα, καὶ πιστεύειν αὐτέοισι χρὴ κάρτα‧ ὁκόσα δὲ ὀλιγοχρόνιά ἐστι, τουτέοισιν ἐπισημαίνεται, ἤν τι ἐπιφαίνηται, οἱᾶ καὶ τοῖσιν ἐν ἀρχῇσι γιγνομένοισιν, ἅμα δὲ καὶ ἤν τι δυσπνούστεροσ ᾖ ὁ ἄνθρωποσ. Τὰ δὲ ταχύτερον αὐτέων καὶ βραδύτερον Ῥηγνύμενα τοισίδε γιγνώσκειν χρή‧ ἢν μὲν ὁ πόνοσ ἐν ἀρχῇσι γίγνηται, καὶ ἡ δύσπνοια καὶ ἡ βὴξ καὶ ὁ πτυαλισμὸσ διατείνῃ, ἐσ τὰσ εἴκοσιν ἡμέρασ προσδέχεσθαι τὴν Ῥῆξιν, ἢ καὶ ἔτι πρόσθεν‧ ἢν δὲ ἡσυχαίτεροσ ὁ πόνοσ ᾖ, καὶ τἄλλα πάντα κατὰ λόγον, τουτέοισι προσδέχεσθαι τὴν Ῥῆξιν ἐσ ὕστερον‧ γίγνεσθαι δὲ ἀνάγκη καὶ πόνον καὶ δύσπνοιαν καὶ πτυαλισμὸν πρὸ τῆσ τοῦ πύου Ῥήξιοσ. Περιγίγνονται δὲ τουτέων μάλιστα μὲν οὕσ ἂν ἀφῇ ὁ πυρετὸσ αὐθημερὸν μετὰ τὴν Ῥῆξιν, καὶ σιτίων ταχέωσ ἐπιθυμέωσι, καὶ δίψησ ἀπηλλαγμένοι ἐώσι, καὶ ἡ γαστὴρ σμικρά τε καὶ ξυνεστηκότα ὑποχωρέῃ, καὶ τὸ πῦον λευκόν τε καὶ λεῖον καὶ ὁμόχροον ᾖ καὶ φλέγματοσ ἀπηλλαγμένον, καὶ ἄτερ πόνου τε καὶ βηχὸσ ἰσχυρῆσ ἀνακαθαίρηται. Ἄριστα μὲν οὕτω καὶ τάχιστα ἀπαλλάσσουσιν‧ ἢν δὲ μὴ, οἷσιν ἂν ἐγγυτάτω τουτέων γίγνηται. Ἀπόλλυνται δὲ οὓσ ἂν ὅ τε πυρετὸσ μὴ ἀφῇ, ἢ δοκέων αὐτέουσ ἀφιέναι, αὖθισ φαίνηται ἀναθερμαινόμενοσ, καὶ δίψαν μὲν ἔχωσι, σιτίων δὲ μὴ ἐπιθυμέωσι, καὶ ἡ κοιλίη ὑγρὴ ᾖ, καὶ τὸ πῦον χλωρὸν ἢ πελιὸν πτύῃ, ἢ φλεγματῶδεσ καὶ ἀφρῶδεσ‧ ἢν ταῦτα πάντα γίγνηται, ἀπόλλυνται‧ ὁκόσοισι δ’ ἂν τουτέων τὰ μὲν ἐπιγένηται, τὰ δὲ μὴ, οἱ μὲν αὐτέων ἀπόλλυνται, οἱ δὲ ἐν πολλῷ χρόνῳ περιγίγνονται. Ἀλλ’ ἐκ πάντων τῶν τεκμηρίων τῶν ἐόντων ἐν τουτέοισι σημαίνεσθαι, καὶ τοῖσιν ἄλλοισι πᾶσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION