Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 9 3:

τῷ δὲ ταμίᾳ πυνθανομένῳ, τί θέλει τοῦτ’ εἶναι τὸ ἔργον, ἀπεκρίνατο τούτοισ τοῖσ ὀνόμασιν· ὀδύνη τοῖσ κεκρατημένοισ. ἐπεὶ δὲ ὁ συγκείμενοσ σταθμὸσ οὐκ ἐξεπληροῦτο διὰ τὴν τοῦ Κελτοῦ πλεονεξίαν, ἀλλὰ καὶ τὸ τρίτον ἐνέδει μέροσ, ἀπῄεσαν οἱ Ῥωμαῖοι χρόνον εἰσ συμπορισμὸν τοῦ λείποντοσ αἰτησάμενοι· ὑπέμειναν δὲ ταύτην τὴν ὑπερηφανίαν τῶν βαρβάρων οὐθὲν ἐγνωκότεσ τῶν ἐπὶ τοῦ στρατοπέδου πραττομένων παρὰ Καιδικίου καὶ Καμίλλου, ὡσ ἔφαμεν.