Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 6

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 6)

ὑπήκουσαν δὲ αὐτοῦ ταῖσ εὐχαῖσ οἱ θεοί, καὶ ὑπὸ Κελτῶν μετὰ μικρὸν ἡ πόλισ ἑάλω ἄνευ τοῦ Καπιτωλίου. καταφυγόντων δὲ ἐν αὐτῷ τῶν περιφανεστέρων ‐ τὸ γὰρ ἄλλο πλῆθοσ ἐν ταῖσ Ἰταλικαῖσ φεῦγον διεσπάρη πόλεσι ‐ καὶ πολιορκουμένων ὑπὸ Κελτῶν, οἳ παρὰ τὴν Οὐιεντανῶν πόλιν καταφυγόντεσ Ῥωμαῖοι Καιδίκιόν τινα στρατοπεδάρχην ποιοῦσιν· ὁ δὲ Κάμιλλον ἀποδείκνυσι καὶ ταῦτ’ ἀπόντα ἡγεμόνα πολέμου καὶ εἰρήνησ ἐξουσίαν ἔχοντα αὐτοκράτορα. καὶ γενόμενοσ ἡγεμὼν τῆσ πρεσβείασ παρεκάλει Κάμιλλον διαλλαγῆναι πρὸσ τὴν πατρίδα, τὰσ συμφοράσ, ἐν αἷσ ἦν, ἐπιλογισάμενον, δι’ ἃσ ὑπέμεινεν ἐπὶ τὸν ὑβρισθέντα ὑφ’ ἑαυτῆσ καταφυγεῖν.

ὑποτυχὼν δὲ ὁ Κάμιλλοσ εἶπεν·

οὐ δέομαι παρακλήσεωσ, ὦ Καιδίκιε· αὐτὸσ γάρ, εἰ μὴ θᾶττον ὑμεῖσ ἀφίκεσθε κοινωνεῖν με τῶν πραγμάτων ἀξιοῦντεσ, ἕτοιμοσ ἦν ταύτην ἄγων τὴν δύναμιν, ἣν παροῦσαν ὁρᾶτέ μοι, πρὸσ ὑμᾶσ ἥκειν. ὑμῖν δέ, ὦ θεοί τε καὶ δαίμονεσ, ὅσοι τὸν ἀνθρώπινον ἐποπτεύετε βίον, ὧν τε ἤδη τετιμήκατέ μοι πολλὴν οἶδα χάριν, καὶ περὶ τῶν μελλόντων εὔχομαι καλὴν καὶ εὐτυχῆ τῇ πατρίδι γενέσθαι τὴν ἐμὴν κάθοδον. εἰ δὲ ἐνῆν ἀνθρώπῳ τὰ μέλλοντα συμβήσεσθαι προιδεῖν, οὐδέποτ’ ἂν εὐξάμην ἐσ τοιαύτασ ἐλθοῦσαν τυχὰσ τὴν πατρίδα δεηθῆναί μου·

μυριάκισ δ’ ἂν εἱλόμην ἄζηλον γενέσθαι μοι καὶ ἄτιμον τὸν μετὰ ταῦτα βίον ἢ βαρβάρων ἀνθρώπων ὠμότητι γενομένην τὴν Ῥώμην ὑποχείριον ἐπιδεῖν καὶ ἐν ἐμοὶ μόνῳ τὰσ λοιπὰσ ἐλπίδασ τῆσ σωτηρίασ ἔχουσαν. ταῦτ εἰπὼν καὶ τὰσ δυνάμεισ παραλαβὼν ἄφνω τε τοῖσ Κελτοῖσ ἐπιφανεὶσ εἰσ φυγὴν αὐτοὺσ τρέπει καὶ ἐμπεσὼν ἀσυντάκτοισ τε καὶ τεταραγμένοισ δίκην προβάτων κατέσφαξεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION