Dionysius of Halicarnassus, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 47

ἤδη δ’ ἔγωγε κἀκεῖνο ἐνεθυμήθην, ὅτι παραμυθούμενοσ τὴν ὀργὴν τὴν κατειληφυῖαν αὐτοὺσ ἐπὶ ταῖσ παρούσαισ συμφοραῖσ, ὧν αἱ πλείουσ παράλογοί τε συνέβησαν αὐτοῖσ καὶ ἀπροσδόκητοι, καὶ παρακαλῶν τὰσ συμφορὰσ γενναίωσ ὑφίστασθαι μὴ ἀφανίζοντασ τὴν τῆσ πόλεωσ ἀξίωσιν, ἀπαλγήσαντασ δὲ τὰ ἴδια τοῦ κοινοῦ τῆσ σωτηρίασ ἀντιλαμβάνεσθαι, καὶ μετὰ τοῦτο διεξελθών, ὅτι τὴν κατὰ θάλατταν ἀρχὴν βεβαίωσ ἔχοντεσ οὔτε ὑπὸ βασιλέωσ οὔτε ὑπὸ Λακεδαιμονίων οὔτε ὑπ’ ἄλλου ἀνθρώπων ἔθνουσ οὐδενὸσ καταλυθήσονται ὧν ἡ πίστισ οὐχ ἡ παροῦσα ἦν ἀλλ’ ἡ μέλλουσα, οὐδ’ ἐν τῇ προνοίᾳ τὸ βέβαιον ἔχουσα ἀλλ’ ἐν ταῖσ ἐλπίσιν, ἔπειτα τούτων ἐπιλαθόμενοσ ἀξιοῖ μὴ πιστεύειν τῇ ἐλπίδι, ἧσ ἐν τῷ ἀπόρῳ ἡ ἰσχύσ. ἐναντία γὰρ δὴ ταῦτα ἀλλήλοισ, εἴ γε δὴ τὸ μὲν λυποῦν τὴν αἴσθησιν εἶχεν ἤδη παροῦσαν, τῆσ δ’ ὠφελείασ ἡ δήλωσισ ἔτι ἀπῆν. ἀλλ’ ὥσπερ ταῦτα οὐκ ἐπαινῶ οὔτε κατὰ τὸ πραγματικὸν μέροσ οὔτε κατὰ τὸ λεκτικόν, οὕτωσ ἐκεῖνα τεθαύμακα ὡσ νενοημένα τε ἀκριβῶσ καὶ ἡρμηνευμένα περιττῶσ καὶ συγκείμενα ἡδέωσ·