Dionysius of Halicarnassus, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24

(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24)

τούτῳ τε δὴ τῷ ἀνδρὶ Θουκυδίδησ ἐπιβαλὼν καὶ τοῖσ ἄλλοισ, ὧν πρότερον ἐμνήσθην, καὶ συνιδὼν ἃσ ἕκαστοσ αὐτῶν ἔσχεν ἀρετάσ, ἴδιόν τινα χαρακτῆρα καὶ παρεωραμένον ἅπασι πρῶτοσ εἰσ τὴν ἱστορικὴν πραγματείαν ἐσπούδασεν ἀγαγεῖν· ἐπὶ μὲν τῆσ ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων τὴν τροπικὴν καὶ γλωττηματικὴν καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ ξένην λέξιν προελόμενοσ ἀντὶ τῆσ κοινῆσ καὶ συνήθουσ τοῖσ κατ’ αὐτὸν ἀνθρώποισ· ἐπὶ δὲ τῆσ συνθέσεωσ τῶν τ’ ἐλαττόνων καὶ τῶν μειζόνων μορίων τὴν ἀξιωματικὴν καὶ αὐστηρὰν καὶ στιβαρὰν καὶ βεβηκυῖαν καὶ τραχύνουσαν ταῖσ τῶν γραμμάτων ἀντιτυπίαισ τὰσ ἀκοὰσ ἀντὶ τῆσ λιγυρᾶσ καὶ μαλακῆσ καὶ συνεξεσμένησ καὶ μηδὲν ἐχούσησ ἀντίτυπον· ἐπὶ δὲ τῶν σχηματισμῶν, ἐν οἷσ μάλιστα ἐβουλήθη διενέγκαι τῶν πρὸ αὐτοῦ, πλείστην εἰσενεγκάμενοσ σπουδήν. διετέλεσέ γέ τοι τὸν ἑπτακαιεικοσαετῆ χρόνον τοῦ πολέμου ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ ἑώσ τῆσ τελευτῆσ τὰσ ὀκτὼ βύβλουσ, ἃσ μόνασ κατέλιπεν, στρέφων ἄνω καὶ κάτω καὶ καθ’ ἓν ἕκαστον τῶν τῆσ φράσεωσ μορίων ῥινῶν καὶ τορεύων· καὶ τοτὲ μὲν λόγον ἐξ ὀνόματοσ ποιῶν, τοτὲ δ’ εἰσ ὄνομα συνάγων τὸν λόγον· καὶ νῦν μὲν τὸ ῥηματικὸν ὀνοματικῶσ ἐκφέρων, αὖθισ δὲ τοὔνομα ῥῆμα ποιῶν, καὶ αὐτῶν γε τούτων ἀναστρέφων τὰσ χρήσεισ, ἵνα τὸ μὲν ὀνοματικὸν προσηγορικὸν γένηται, τὸ δὲ προσηγορικὸν ὀνοματικῶσ λέγηται· καὶ τὰ μὲν παθητικὰ ῥήματα δραστήρια, τὰ δὲ δραστήρια παθητικά· πληθυντικῶν τε καὶ ἑνικῶν ἐναλλάττων τὰσ φύσεισ καὶ ἀντικατηγορῶν ταῦτα ἀλλήλων· θηλυκά τε ἀρρενικοῖσ καὶ ἀρρενικὰ θηλυκοῖσ καὶ οὐδέτερα τούτων τισὶ συνάπτων, ἐξ ὧν ἡ κατὰ φύσιν ἀκολουθία πλανᾶται·

τὰσ δὲ τῶν ὀνοματικῶν ἢ μετοχικῶν πτώσεισ ποτὲ μὲν πρὸσ τὸ σημαινόμενον ἀπὸ τοῦ σημαίνοντοσ ἀποστρέφων, ποτὲ δὲ πρὸσ τὸ σημαῖνον ἀπὸ τοῦ σημαινομένου· ἐν δὲ τοῖσ συνδετικοῖσ καὶ τοῖσ προθετικοῖσ μορίοισ καὶ ἔτι μᾶλλον ἐν τοῖσ διαρθροῦσι τὰσ τῶν ὀνομάτων δυνάμεισ ποιητοῦ τρόπον ἐνεξουσιάζων. πλεῖστα δ’ ἄν τισ εὑρ́οι παρ’ αὐτῷ σχήματα προσώπων τε ἀποστροφαῖσ καὶ χρόνων ἐναλλαγαῖσ καὶ τροπικῶν σημειώσεων μεταφοραῖσ ἐξηλλαγμένα τῶν συνήθων καὶ σολοικισμῶν λαμβάνοντα φαντασίασ· ὁπόσα τε γίγνεται πράγματα ἀντὶ σωμάτων ἢ σώματα ἀντὶ πραγμάτων· καὶ ἐφ’ ὧν ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων αἱ μεταξὺ παρεμπτώσεισ πολλαὶ γινόμεναι διὰ πολλοῦ τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται· τά τε σκολιὰ καὶ πολύπλοκα καὶ δυσεξέλικτα καὶ τὰ ἄλλα τὰ συγγενῆ τούτοισ. εὑρ́οι δ’ ἄν τισ οὐκ ὀλίγα καὶ τῶν θεατρικῶν σχημάτων κείμενα παρ’ αὐτῷ, τὰσ παρισώσεισ λέγω καὶ παρομοιώσεισ καὶ παρονομασίασ καὶ ἀντιθέσεισ, ἐν αἷσ ἐπλεόνασε Γοργίασ ὁ Λεοντῖνοσ καὶ οἱ περὶ Πῶλον καὶ Λικύμνιον καὶ πολλοὶ ἄλλοι τῶν κατ’ αὐτὸν ἀκμασάντων.

ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό τε πειρᾶσθαι δι’ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα εἰσ ἕν, καὶ τὸ ἔτι προσδεχόμενόν τι τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλείπειν· ὑφ’ ὧν ἀσαφὲσ γίνεται τὸ βραχύ. ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω, τέτταρα μέν ἐστιν ὥσπερ ὄργανα τῆσ Θουκυδίδου λέξεωσ· τὸ ποιητικὸν τῶν ὀνομάτων, τὸ πολυειδὲσ τῶν σχημάτων, τὸ τραχὺ τῆσ ἁρμονίασ, τὸ τάχοσ τῶν σημασιῶν· χρώματα δὲ αὐτῆσ τό τε στριφνὸν καὶ τὸ πυκνόν, καὶ τὸ πικρὸν καὶ τὸ αὐστηρόν, καὶ τὸ ἐμβριθὲσ καὶ τὸ δεινὸν καὶ φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα τὸ παθητικόν. τοιοῦτοσ μὲν δή τίσ ἐστιν ὁ Θουκυδίδησ κατὰ τὸν τῆσ λέξεωσ χαρακτῆρα, ᾧ παρὰ τοὺσ ἄλλουσ διήνεγκεν. ὅταν μὲν οὖν ἥ τε προαίρεσισ αὐτοῦ καὶ ἡ δύναμισ συνεκδράμῃ, τέλεια γίνεται κατορθώματα καὶ δαιμόνια·

ὅταν δὲ ἐλλείπῃ τὸ τῆσ δυνάμεωσ, οὐ παραμείναντοσ μέχρι πάντων τοῦ τόνου, διὰ τὸ τάχοσ τῆσ ἀπαγγελίασ ἀσαφήσ τε ἡ λέξισ γίνεται καὶ ἄλλασ τινὰσ ἐπιφέρει κῆρασ οὐκ εὐπρεπεῖσ. τὸ γὰρ ἐν ᾧ δεῖ τρόπῳ τὰ ξένα καὶ πεποιημένα λέγεσθαι καὶ μέχρι πόσου προελθόντα πεπαῦσθαι, καλὰ καὶ ἀναγκαῖα θεωρήματα ἐν πᾶσιν ὄντα τοῖσ ἔργοισ, οὐ διὰ πάσησ τῆσ ἱστορίασ φυλάττει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION