Dionysius of Halicarnassus, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 23

(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 23)

τίσι δὲ αὐτῶν ἐχρήσαντο πάντεσ οἱ πρὸ Θουκυδίδου γενόμενοι συγγραφεῖσ καὶ τίνων ἐπὶ μικρὸν ἥψαντο, ἐξ ἀρχῆσ ἀναλαβών, ὥσπερ ὑπεσχόμην, κεφαλαιωδῶσ διέξειμι· ἀκριβέστερον γὰρ οὕτωσ γνώσεταί τισ τὸν ἴδιον τοῦ ἀνδρὸσ χαρακτῆρα. οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι πάνυ καὶ ἀπ’ αὐτῶν μόνον γινωσκόμενοι τῶν ὀνομάτων ποίαν τινὰ λέξιν ἐπετήδευσαν, οὐκ ἔχω συμβαλεῖν, πότερα τὴν λιτὴν καὶ ἀκόσμητον καὶ μηδὲν ἔχουσαν περιττόν, ἀλλ’ αὐτὰ τὰ χρήσιμα καὶ ἀναγκαῖα, ἢ τὴν πομπικὴν καὶ ἀξιωματικὴν καὶ ἐγκατάσκευον καὶ τοὺσ ἐπιθέτουσ προσειληφυῖαν κόσμουσ. οὔτε γὰρ διασῴζονται τῶν πλειόνων αἱ γραφαὶ μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶσ χρόνων, οὔθ’ αἱ διασῳζόμεναι παρὰ πᾶσιν ὡσ ἐκείνων οὖσαι τῶν ἀνδρῶν πιστεύονται· ἐν αἷσ εἰσιν αἵ τε Κάδμου τοῦ Μιλησίου καὶ Ἀρισταίου τοῦ Προκοννησίου καὶ τῶν παραπλησίων τούτοισ. οἱ δὲ πρὸ τοῦ Πελοποννησιακοῦ γενόμενοι πολέμου καὶ μέχρι τῆσ Θουκυδίδου παρεκτείναντεσ ἡλικίασ ὁμοίασ ἔσχον ἅπαντεσ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ προαιρέσεισ, οἵ τε τὴν Ιἄδα προελόμενοι διάλεκτον τὴν ἐν τοῖσ τότε χρόνοισ μάλιστα ἀνθοῦσαν καὶ οἱ τὴν ἀρχαίαν Ἀτθίδα μικράσ τινασ ἔχουσαν διαφορὰσ παρὰ τὴν Ιἄδα. πάντεσ γὰρ οὗτοι, καθάπερ ἔφην, περὶ τὴν κυρίαν λέξιν μᾶλλον ἐσπούδασαν ἢ περὶ τὴν τροπικήν, ταύτην δὲ ὥσπερ ἥδυσμα παρελάμβανον, σύνθεσίν τε ὀνομάτων ὁμοίαν ἅπαντεσ ἐπετήδευσαν τὴν ἀφελῆ καὶ ἀνεπιτήδευτον, καὶ οὐδ’ ἐν τῷ σχηματίζειν τὰσ λέξεισ καὶ τὰσ νοήσεισ ἐξέβησαν ἐπὶ πολὺ τῆσ τετριμμένησ καὶ κοινῆσ καὶ συνήθουσ ἅπασι διαλέκτου. τὰσ μὲν οὖν ἀναγκαίασ ἀρετὰσ ἡ λέξισ αὐτῶν πάντων ἔχει καὶ γὰρ καθαρὰ καὶ σαφὴσ καὶ σύντομόσ ἐστιν ἀποχρώντωσ, σῴζουσα τὸν ἴδιον ἑκάστη τῆσ διαλέκτου χαρακτῆρα·

τὰσ δ’ ἐπιθέτουσ, ἐξ ὧν μάλιστα διάδηλοσ ἡ τοῦ ῥήτοροσ γίνεται δύναμισ, οὔτε ἁπάσασ οὔτε εἰσ ἄκρον ἡκούσασ, ἀλλ’ ὀλίγασ καὶ ἐπὶ βραχύ, ὕψοσ λέγω καὶ καλλιρημοσύνην καὶ σεμνολογίαν καὶ μεγαλοπρέπειαν· οὐδὲ δὴ τόνον οὐδὲ βάροσ οὐδὲ πάθοσ διεγεῖρον τὸν νοῦν οὐδὲ τὸ ἐρρωμένον καὶ ἐναγώνιον πνεῦμα, ἐξ ὧν ἡ καλουμένη γίνεται δεινότησ· πλὴν ἑνὸσ Ἡροδότου. οὗτοσ δὲ κατά τε τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων καὶ κατὰ τὴν σύνθεσιν καὶ κατὰ τὴν τῶν σχηματισμῶν ποικιλίαν μακρῷ δή τινι τοὺσ ἄλλουσ ὑπερεβάλετο, καὶ παρεσκεύασε τῇ κρατίστῃ ποιήσει τὴν πεζὴν φράσιν ὁμοίαν γενέσθαι πειθοῦσ τε καὶ χαρίτων καὶ τῆσ εἰσ ἄκρον ἡκούσησ ἡδονῆσ ἕνεκα· ἀρετάσ τε τὰσ μεγίστασ καὶ λαμπροτάτασ ἔξω τῶν ἐναγωνίων οὐδὲν ἐν ταύταισ ἐνέλιπεν, εἴ τε οὐκ εὖ πεφυκὼσ πρὸσ αὐτὰσ εἴ τε κατὰ λογισμόν τινα ἑκουσίωσ ὑπεριδὼν ὡσ οὐχ ἁρμοττουσῶν ἱστορίαισ.

οὔτε γὰρ δημηγορίαισ πολλαῖσ ὁ ἀνὴρ οὐδ’ ἐναγωνίοισ κέχρηται λόγοισ, οὔτ’ ἐν τῷ παθαίνειν καὶ δεινοποιεῖν τὰ πράγματα τὴν ἀλκὴν ἔχει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION