Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 1:

(디오니시오스, chapter 15 1:)

ἔστι δὲ ἥδε· ἀντίθεσισ δ’ ἐστὶ τριττῶσ, ὅταν τῷ αὐτῷ τὰ ἐναντία ἢ τῷ ἐναντίῳ τὰ αὐτὰ ἢ τοῖσ ἐναντίοισ ἐναντία προσκατηγορηθῇ. τοσαυταχῶσ γὰρ ἐγχωρεῖ συζευχθῆναι. τούτων δὲ τὸ μὲν ἴσον καὶ τὸ ὅμοιον παιδιῶδεσ καὶ καθαπερεὶ ποίημα· διὸ καὶ ἧττον ἁρμόττει τῇ σπουδῇ. φαίνεται γὰρ ἀπρεπὲσ σπουδάζοντα τοῖσ πράγμασι τοῖσ ὀνόμασι παίζειν καὶ τὸ πάθοσ τῇ λέξει περιαιρεῖν· ἐκλύει γὰρ τὸν ἀκροατήν. οἱο͂ν ὡσ ὁ Λυσίασ ἐν τῇ τοῦ Νικίου ἀπολογίᾳ βουλόμενοσ ἔλεον ποιεῖν· Ἑλλήνων κλαίω ἀμάχητον καὶ ἀναυμάχητον ὄλεθρον ἱκέται μὲν αὐτοὶ τῶν θεῶν καθίζοντεσ, προδότασ δὲ τῶν ὁρ́κων ὑμᾶσ ἀποφαίνοντεσ ἀνακαλοῦντέσ τε συγγένειαν, εὐμένειαν. ταῦτα γὰρ εἰ μὲν τῷ ὄντι Λυσίασ ἔγραψε, δικαίωσ ἄν ἐπιτιμήσεωσ ἀξιοῖτο χαριεντιζόμενοσ ἐν οὐ χαρίεντι καιρῷ. εἰ δὲ ἑτέρου τινόσ ἐστιν ὁ λόγοσ, ὥσ περ ἔστιν, ὁ κατηγορῶν, ἃ μὴ προσῆκε, τοῦ ἀνδρὸσ μεμπτότεροσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION