Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 106:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 106:)

ἐνταῦθα τοὺσ μὲν ἡνιόχουσ πεποίηκεν ἀγωνιστὰσ καὶ φιλοτιμουμένουσ, τοὺσ δὲ θεατὰσ καθ’ ἡσυχίαν θεωροῦντασ, ὥσπερ καὶ προσῆκε. μόνον δ’ ἐπὶ τῷ τέλει φησὶν Αἰάντα τὸν Λοκρὸν ὁρᾶν ἀπρεπέστερον καὶ λοιδορεῖσθαι Ἰδομενεῖ περὶ τῶν ἵππων τῶν Εὐμήλου. οὗτοσ μέντοι ἐστὶν ὁ περὶ τὴν Ἀθηνᾶν αὖθισ ἀσεβήσασἁλισκομένησ τῆσ Τροίασ, καὶ αὐτόσ τε διὰ τοῦτο κεραυνωθεὶσ καὶ τοῦ χειμῶνοσ καὶ τῆσ ναυαγίασ τοῖσ πᾶσιν αἴτιοσ γενόμενοσ. ὁ γὰρ ἐν τοιούτοισ θρασὺσ καὶ προπετὴσ οὐδὲ τἄλλα εἶναι δύναται σώφρων, ὥσπερ καὶ εἶπον ἤδη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION