Dio, Chrysostom, Orationes, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 12:

ἐλογισάμην οὖν ὅτι ὁ μὲν Ὀδυσσεὺσ μετὰ τοσούτουσ πλάνουσ οὐκ ὤκνησεν ἀλᾶσθαι πάλιν κώπην φέρων, Τειρεσίου συμβουλεύσαντοσ, ἀνδρὸσ τεθνηκότοσ, μέχρι ἂν ἀνθρώποισ συμβάλῃ μηδὲ ἀκοῇ γιγνώσκουσι θάλατταν· ἐμοὶ δὲ οὐ ποιητέον τοῦτο τοῦ θεοῦ κελεύοντοσ; οὕτω δὴ παρακελευσάμενοσ ἐμαυτῷ μήτε δεδιέναι μήτε αἰσχύνεσθαι τὸ πρᾶγμα, στολήν τε ταπεινὴν ἀναλαβὼν καὶ τἄλλα κολάσασ ἐμαυτὸν ἠλώμην πανταχοῦ.