Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 72:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 72:)

εἰ δ’ ἦν οὕτωσ ὥσ φασι, πῶσ οὐκ ἔφριττον οἱ Τρῶεσ καὶ ὁ Πρίαμοσ τὴν πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἔχθραν, εἰδότεσ ὅτι καὶ πρότερον οὐδὲν τηλικοῦτον ἐξαμαρτόντεσ ἀπώλοντο καὶ ἀνάστατοι ἐγένοντο, καὶ πολλοὶ μνημονεύοντεσ τὴν ἅλωσιν μηδὲν τούτων ἐννοῆσαι μηδὲ κωλῦσαι τὸν Ἀλέξανδρον μηδένα αὐτῶν; τίνα δὲ τρόπον ἀφικόμενοσ εἰσ τὴν Ἑλλάδα συνῆν τῇ Ἑλένῃ καὶ διελέγετο καὶ τελευτῶν ἀνέπεισεν αὐτήν φυγεῖν, μήτε γονέων μήτε πατρίδοσ μήτε ἀνδρὸσ ἢ θυγατρὸσ μήτε τῆσ παρὰ τοῖσ Ἕλλησι φήμησ φροντίσασαν, ἀλλὰ μηδὲ τοὺσ ἀδελφοὺσ φοβηθεῖσαν περιόντασ, οἳ πρότερον αὐτὴν ἀφείλοντο Θησέωσ καὶ οὐ περιεῖδον ἁρπασθεῖσαν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION