Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 41:

(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 41:)

ἤλπιζε γὰρ πολὺ πλειόνων ἄρξειν αὐτὸσ ἢ ὁπόσων ἐκεῖνοσ. τῶν δὲ ἄλλων ποιητῶν οὐ σφόδρα ἐφρόντιζε. Στησιχόρου δὲ καὶ Πινδάρου ἐπεμνήσθη, τοῦ μὲν ὅτι μιμητὴσ Ὁμήρου γενέσθαι δοκεῖ καὶ τὴν ἅλωσιν οὐκ ἀναξίωσ ἐποίησε τῆσ Τροίασ, τοῦ δὲ Πινδάρου διά τε τὴν λαμπρότητα τῆσ φύσεωσ καὶ ὅτι τὸν πρόγονον αὐτοῦ καὶ ὁμώνυμον ἐπῄνεσεν Ἀλέξανδρον τὸν φιλέλληνα ἐπικληθέντα ποιήσασ εἰσ αὐτόν, ὀλβίων ἐπώνυμε Δαρδανιδᾶν. διὰ τοῦτο γὰρ καὶ Θήβασ ὕστερον πορθῶν μόνην κατέλιπε τὴν οἰκίαν τὴν ἐκείνου κελεύσασ ἐπιγράψαι, Πινδάρου τοῦ μουσοποιοῦ τὴν στέγην μὴ κάετε. ἦπου πολλὴν ἠπίστατο χάριν τοῖσ αὑτὸν ἐγκωμιάζουσι μὴ φαύλωσ, οὕτωσ ἄγαν φιλότιμοσ ὤν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION