Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 129:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 129:)

Θεόφιλόν φασι παρ’ ὑμῖν γενόμενον ἄνδρα σοφὸν σιωπᾶν πρὸσ ὑμᾶσ καὶ μηδὲν ἐθέλειν διαλέγεσθαι. καίτοι τίνα γνώμην νομίζετε αὐτὸν ἔχειν; πότερον ὡσ σοφοὺσ ὑμᾶσ καὶ μὴ δεομένουσ θεραπείασ; ἢ μᾶλλον ὡσ ἀνιάτων ἀπεγνωκέναι; παραπλήσιον γάρ, ὥσπερ εἴ τισ τῶν ἐμπόρων πολλὰ καὶ τίμια ἔχων καταπλεύσειεν εἰσ πόλιν, ἔπειθ’ ὑπ’ ἀνέμων τινῶν ἢ τύχησ ἄλλησ κρατούμενοσ καὶ διατρίβων ἐκεῖ χρόνον συχνὸν μήτε προθείη τῶν ὠνίων μηδὲν μήτε δείξειε μηδέποτε· δῆλον γὰρ ὡσ ἐσχάτην τινὰ αὐτῶν πενίαν κατεγνωκὼσ ἢ ἀπειρίαν οὐκ ἂν θέλοι μάτηνἐνοχλεῖσθαι, σαφῶσ εἰδὼσ ὅτι οὔτ’ ἂν ὠνήσαιτο τῶν ἀνθρώπων τούτων οὐθεὶσ οὔτ’ ἂν ἴσωσ προσέλθοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION