Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 124:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 124:)

τί οὖν μόνοι Λακεδαιμόνιοι τοῦτ’ ἔσχον τὸ ὄνομα καὶ τῆσ δόξησ ἀπολαύουσιν ἔτι καὶ νῦν; ὅτι κοινῇ ἐκτήσαντοτὴν φιλοτιμίαν. τοὺσ δὲ Ἀθηναίουσ τὰ περὶ τοὺσ λόγουσ μᾶλλον ἐπιτηδεύοντασ καὶ ποίησιν καὶ χοροὺσ ἐπὶ τούτοισ αὐτοὺσ ἐποίησε θαυμάζεσθαι διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν. σκοπεῖτε δὲ μὴ ὑμεῖσ οὐχ ὁμοίασ μεταλάβητε δόξησ τοῖσ Ἀθηναίοισ καὶ Λακεδαιμονίοισ, ἀλλὰ μᾶλλον ἑτέροισ τισίν· οὐ βούλομαι γὰρ ὀνομάσαι. ὅπερ γὰρἤδη πολλάκισ εἶπον, αἰσχίω τὰ αἰσχρὰ καὶ καταγέλαστα μᾶλλον, ὅταν ᾖ περὶ τὰσ πόλεισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION