Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 121:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 121:)

καίτοι δεινὰ μέν που καὶ ἐφ’ ἑκάστων τὰ τοιαῦτα, τῷ παντὶ δὲ αἰσχίω δημοσίᾳ φαινόμενα. καὶ γὰρ αἱ λοιπαὶ νόσοι μέχρι μὲν τῶν καθ’ ἕνα εἰσὶν οὐ μεγάλησ οὐδὲ φοβερᾶσ προσηγορίασ τυγχάνουσιν· ὅταν δὲ κοινὸν γένηται τὸ πρᾶγμα, τότε λοιμὸσ καλεῖται. καθόλου γὰρ πάντα ἁμαρτήματα εὑρ́οι τισ ἂν πανταχοῦ, καὶ οἰνόφλυγεσ καὶ πόρνοι καὶ γυναιμανεῖσ ἐν πάσαισ εἰσὶ ταῖσ πόλεσιν· ἀλλ’ οὐδὲν τοῦτο χαλεπὸν οὐδὲ ὑπερβάλλον· ὅταν δὲ ἐπικρατῇ τὸπάθοσ καὶ βλέπηται κοινόν, τότε ἐπίσημον καὶ μέγα καὶ δημοσίᾳ γίγνεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION