Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 86:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 86:)

χαλεπὸν οὖν ἤδη ἐστὶ τὸ λειπόμενον τοῦλόγου, καὶ δέδοικα πρὸσ ὑμᾶσ σαφῶσ αὐτὸ εἰπεῖν. ἔλεγε γὰρ ἐξ ἐκείνων γένοσ τι φῦναι Μακεδόνων, καὶ τοῦτο αὖθισ ὕστερον μετὰ Ἀλεξάνδρου διαβὰν ἐνθάδε οἰκῆσαι. καὶ διὰ τοῦτο δὴ τὸν τῶν Ἀλεξανδρέων δῆμον ἄγεσθαι μὲν ὑπὸ ᾠδῆσ, ὡσ οὐδένασ ἄλλουσ, κἂν ἀκούσωσι κιθάρασ ὁποιασοῦν, ἐξεστάναι καὶ φρίττεινκατὰ μνήμην τὴν Ὀρφέωσ. εἶναι δὲ τῷ τρόπῳ κοῦφον καὶ ἀνόητον, ὡσ ἐκ τοιούτου σπέρματοσ· ἐπεὶ τούσ γε ἄλλουσ Μακεδόνασ ἀνδρείουσ καὶ πολεμικοὺσ γενέσθαι καὶ τὸ ἦθοσ βεβαίουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION