Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 62:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 62:)

καίτοι πόσοι διὰ ταῦθ’ ὑμῶν ἀπολώλασιν; ἀδοξοῦσι μὲν γὰρ πάντεσ. αἱ δὲ Σειρῆνεσ ἄλλο τι ἐποίουν, ὡσ ὁ μῦθόσφησιν, οὐκ ἀπώλλυον τοὺσ σφόδρα ἡσθέντασ αὐταῖσ; ἀλλ’ ἐκεῖναι μὲν ἐν ἐρήμῳ ἦσαν πελάγει καὶ μακρὰν ἀπῳκισμέναι καθ’ αὑτὰσ ἐπὶ σκοπέλου τινόσ, ὅπου μηδεὶσ ῥᾳδίωσ παρέβαλλε· κἀκεῖ δ’ ὁ νοῦν ἔχων ἐσώθη καὶ μεθ’ ἡσυχίασ ἤκουσεν. αὗται δὲ σχεδὸν ἐν μέσῳ τῆσ οἰκουμένησ ἐν τῇ πολυανθρωποτάτῃ πασῶν πόλει τοιαῦταἐργάζονται, μὰ Δι’ οὐ δι’ αὑτῶν τινα ἡδονὴν ἢ δύναμιν, ἀλλὰ διὰ τὴν ὑμετέραν ἀβελτερίαν. διὰ τί γὰρ ἔξω παραπλησίωσ ἀκούονται τοῖσ ἄλλοισ καὶ πολλάκισ ἀηδεῖσ ἔδοξαν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION