Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 37:

οἱ δὲ πλείουσ θρασεῖσ καὶ ὑπερήφανοι, δυσάρεστοι πρὸσ ἅπαντα, ἁψίκοροι, τυράννοισ ὅμοιοι καὶ πολὺ χείρουσ· οἱᾶ δὴ τῆσ κακίασ αὐτῶν οὔσησ οὐ μιᾶσ οὐδὲ ἁπλῆσ, ἀλλὰ συμπεφορημένησ ἐκ μυρίων· ὥστε πάνυ ποικίλον τε καὶ δεινὸν εἶναιθηρίον, οἱᾶ ποιηταὶ καὶ δημιουργοὶ πλάττουσι Κενταύρουσ τε καὶ Σφίγγασ καὶ Χιμαίρασ, ἐκ παντοδαπῶν φύσεων μίαν μορφὴν εἰδώλου ξυντιθέντεσ. τῷ δὲ τοιούτῳ τέρατι ξυμπλέκεσθαι καὶ ὁμόσε ἰέναι μαινομένου τινὸσ ἀληθῶσ ἔργον ἢ σφόδρα ἀνδρείου καὶ πτηνοῦ, Περσέωσ ἢ Βελλεροφόντου.