Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 32:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 32:)

τάχ’ ἂν οὖν καὶ ὑμεῖσ ἐμὲ τῷ θορύβῳ καταπίοιτε καὶ τῇ ταραχῇ, βουλόμενον ὑμᾶσ ὠφελεῖν. μείναντεσ δὲ καὶ ἀκούσαντεσ διὰ τέλουσ πᾶσι θαυμαστοὶ δόξετε, καὶ οὐ μόνον κρουμάτων ἔμπειροι καὶ ὀρχημάτων, ἀλλὰ καὶ λόγων φρονίμων, ἵνα κἀμοὶ πρὸσ τούσ αἰτιωμένουσ καὶ καταγιγνώσκοντασ, ὅτι δεῦρο εἰσῆλθον, ᾖ δικαίωσ ἀπολογεῖσθαι· αἰτιάσονται γάρ, εὖ ἴστε, καὶ φήσουσι δοξοκόπον εἶναι καὶ μαινόμενον, ὅστισ ἐμαυτὸν ὄχλῳ καὶ θορύβῳ παρέβαλον· ὅπωσ οὖν ἔχω λέγειν ὅτι οὐ πᾶν πλῆθοσ ἀσελγέσ ἐστιν οὐδὲ ἀνήκοον, οὐδὲ ἀπὸ παντὸσ δεῖ τοὺσ πεπαιδευμένουσ φεύγειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION