Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 211:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 211:)

ὑμῖν δὲ τοιοῦτον μὲν οὐθὲν πράττειν ἔνεστι, καταλείπεται δ’ οἶμαι τὸ ἑαυτῶν προεστάναι καὶ τὴν πόλιν διοικεῖν καὶ τὸ τιμῆσαί τινα καὶ κροταλίσαι μὴ τοῖσ πολλοῖσ ὁμοίωσ καὶ τὸ βουλεύσασθαι καὶ τὸ δικάσαι καὶ τὸ τοῖσ θεοῖσ θῦσαι καὶ τὸ ἄγειν ἑορτήν· ἐν οἷσ ἅπασιν ἔστι βελτίουσ τῶν ἄλλων φαίνεσθαι. τοιγάρτοι καὶ τὰ τοιαῦτα ὑμῶν ἐπαίνου τυγχάνει, καὶ γιγνώσκεται παρὰ πᾶσιν οὐχ ὡσ μικρά, τὸ βάδισμα, ἡ κουρά, τὸ μηδένα σοβεῖν διὰ τῆσ πόλεωσ, ἀναγκάζεσθαι δὲ διὰ τὴν ὑμετέραν συνήθειαν καὶ τοὺσ ἐπιδημοῦντασ ξένουσ καθεστώτωσ πορεύεσθαι· καθάπερ οἶμαι καὶ τοὺσ ἀγροίκουσ ἰδεῖν ἔστιν, ὅταν εἰσ παλαίστραν ἢ γυμνάσιον ἔλθωσιν, ἧττον ἀρρύθμωσ κινουμένουσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION