Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 207:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 207:)

ὥσπερ οὖν οἰκίασ ἠρημωμένησ εὐδαίμονοσ καὶ μεγάλησ, ὅταν εἷσ ἔτι λοιπὸσ ᾖ διάδοχοσ, ἐν ἐκείνῳπάντα ἐστί, κἂν οὗτοσ ἁμαρτάνῃ τι καὶ ἀκούῃ κακῶσ, τὴν ὅλην δόξαν ἀφανίζει τῆσ οἰκίασ καὶ πάντασ καταισχύνει τοὺσ πρότερον· οὕτωσ τὰ ὑμέτερα νῦν ἔχει πρὸσ τὴν Ἑλλάδα. μὴ γὰρ οἰέσθε πρωτεύειν αὐτῆσ, ἄνδρεσ Ῥόδιοι, μὴ οἰέσθε. τῶν γὰρ ζώντων ἔτι καὶ τῶν αἰσθανομένων τιμῆσ ἢ ἀδοξίασ ἔστι πρώτουσ εἶναι. τὰ δὲ ἐκείνησ οἴχεται καὶ πάντα τρόπον αἰσχρῶσ καὶ ἐλεεινῶσ διέφθαρται· καὶ οὐδὲ ἐπινοῆσαι λοιπὸν ἔστι τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὴν λαμπρότητα τῶν πόλεων εἴσ γε τοὺσ ἄνδρασ ὁρῶντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION