Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 186:

μὴ τοίνυν εἰ πρότερον ἤρξατο καὶ χρόνοσ πλέων γέγονε, διὰ τοῦτο ἔλαττον ὑμῖν νομίζετε προσήκειναὐτὸ ἀνελεῖν· οὐδὲν γὰρ ἥττονα αἰσχύνην ὄφλουσιν οἱ φυλάττοντεσ τὰ τοιαῦτα τῶν παραδεξαμένων, ἀλλὰ τοὐναντίον μᾶλλον ὑπόκεινται τοῖσ βουλομένοισ αἰτιᾶσθαι. τὸ μέν γε πρῶτον γιγνόμενον οὐδὲ λαθεῖν ἀδύνατον τοὺσ τότε, καὶ ταῦτα φυλαττομένων ἔτι τῶν ποιούντων· τὸ δὲ ἐκ πολλοῦ συμβαῖνον ἀνάγκη μηδένα ἀγνοεῖν, ἄλλωσ τε παντελῶσ ἀνῃρημένησ ὑμῖν τῆσ προφάσεωσ ταύτησ, οἵ γε περὶ αὐτοῦ τούτου κάθησθε κρίνοντεσ.