Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 136:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 136:)

καὶ λέγω ταῦτα οὐκ ὀνειδίζων οὐδὲ τῶν προγόνων ὑμᾶσ χείρονασ ποιῶν· οὐ γὰρ ὅτι μὴ δύνασθε ταὐτὰ πράττειν ἐκείνοισ, ἀλλ’ ὅτι καιρὸσ οὐκ ἔστι τῶν τοιούτων, ἐν εἰρήνῃ διάγετε. δῆλον γὰρ ὡσ κἀκεῖνοι μᾶλλον ἐβούλοντο μὴ κινδυνεύειν, καὶ διὰ τοῦτο ἐπόνουν, ἵνα καταστῇ ποτε τὰ πράγματα, πλὴν ὅτι γε οὐκ ἴσα ὑμῖν ἀνήλισκον. ἵνα γὰρ τἄλλα ἀφῇ τισ, τὸ τῶν νεωρίων, τὸ τῶν ὅπλων, τὸ τῶν μηχανημάτων, ὃ νῦν εἶπον, αὐτὸ δήπου τὸ τῶν τειχῶν οὐκ ἔστιν ὅμοιον, ὡσ ἐφ’ ὑμῶν ἐπισκευάζεται. καὶ γὰρ ἂν τὰ τῆσ ἐπιμελείασ θῇ τισ μὴ διαφέρειν, ἀλλά τοι σχολῇ γίγνεται καὶ κατ’ ὀλίγον καὶ ὁπηνίκα τισ βούλεται· τότε δὲ οὐκ ἦν αὐτὰ μὴ ἑστάναι. καὶ νῦν μὲν ὑφ’ ὑμῶν δοκιμασθησόμενα οἰκοδομεῖται, τότε δὲ ὑπὸ τῶν πολεμίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION