Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 114:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 114:)

οὐ τοίνυν οὐδὲ ἐκεῖνό ἐστιν ἀφετέον, ἐπείπερ τοὺσ λόγουσ ὡσ ἐπ’ ἀσεβήματι ἐποιησάμην. ἐπίστασθε γὰρ σαφῶσ ὅτι ἅπασα μὲν ἡ πόλισ ἐστὶν ἱερά, τῶν δὲ ἀνδριάντων πολλοὺσ ἂν εὑρ́οιτε τῶν ἐν αὐτοῖσ τοῖσ ἱεροῖσ ἑστηκότωντοῦτο πεπονθότασ. καὶ γὰρ ἀρχαιοτάτουσ συμβέβηκε τούτουσ εἶναι καὶ τῶν στρατηγῶν ὃν ἂν ἕκαστοσ ἐθέλῃ θεραπεύειν, ὡσ ὑμῶν τιμώντων, φιλοτιμεῖται τοῦτον ὡσ κάλλιστα ἑστάναι. καὶ τί δεῖ λόγων; οἶμαι γὰρ μηθένα ἂν ἀντειπεῖν ὅτι καὶ τῶν οὕτωσ κειμένων, εἰ καὶ μὴ καθάπερ ἐγὼ νῦν ἔλεγον, οἱ πλείουσ εἰσὶ μετωνομασμένοι, τινὲσ δ’ οἶμαι καὶ σφόδρα ἐγγὺσ παρεστῶτεσ τοῖσ θεοῖσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION