Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 106:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 106:)

καὶ μὴν τά γε εἰσ τοὺσ ἡρ́ωασ ἀσεβήματα οὐδ’ ἂν ἀμφισβητήσειεν οὐδεὶσ ὡσ οὐχὶ τὴν αὐτὴν ἔχει τάξιν ἣν τὰ περὶ τοὺσ θεούσ. τί οὖν; οὐκ ἀδίκημά ἐστι τὸ τὴν μνήμην ἀναιρεῖν; τὸ τὴν τιμὴν ἀφαιρεῖσθαι; τὸ ἐκκόπτειν τὸ ὄνομα; δεινόν γε καὶ σχέτλιον, ὦ Ζεῦ. ἀλλ’ ἐὰν μὲν στέφανόν τισ ἀφέλῃ τὸν μίαν ἴσωσ ἢ δευτέραν μενοῦντα ἡμέραν, ἢ κηλῖδά τινα τῷ χαλκῷ προσβάλῃ, τοῦτον ἡγήσεσθε ἀσεβεῖν· τὸν δὲ ὅλωσ ἀφανίζοντα καὶ μετατιθέντα καὶ καταλύοντα τὴν δόξαν οὐδὲν ποιεῖν ἄτοπον;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION