Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 55:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 55:)

τίσ γὰρ ἂν μέτριοσ ἄνθρωποσ βούλοιτο ἕτερον κακῶσ πάσχειν καὶ τῶν δικαίωσ δεδομένων ἀποστερεῖσθαι δι’ αὑτόν; ἢ πῶσ οὐκ ἂν ὀργίζοιτο ἐπὶ τούτῳ γιγνομένῳ μᾶλλον ἤπερ εἰδείη χάριν; ἢ γυναῖκα μὲν οὐδεὶσ ἂν ὑπομείνειε χρηστὸσ ὢν διὰ μοιχείαν λαβεῖν, ὅτι τὸν πρότερον ἔχοντα ἠδίκησε· μᾶλλον δὲ οὐδ’ ἂν ὅλωσ λάβοι τισ ἡδέωσ παρὰ ἀνδρὸσ ἑτέρου· καίτοι πολλάκισ γίγνεται τοῦτο οὐ μετὰ πονηρᾶσ αἰτίασ· τιμὴν δέ, ἣν οὐκ ἔστι δικαίωσ ἀπ’ ἄλλου λαβεῖν οὐδὲ χωρὶσ ὕβρεωσ τῆσ εἰσ ἐκεῖνον, ἀγαπᾶν τινα οἰέσθε, καὶ ταῦτα μηδ’ αὐτὸν ἐλπίζοντα ὡσ οὐθὲν ἂν πάθοι τοιοῦτον; ἀλλ’ ἀνδράποδον μέν τισ ὠνούμενοσ εἴ ποτε ἀπέδρα σκοπεῖ καὶ εἰ μὴ παρέμενε τῷ πρώτῳ δεσπότῃ· δωρεὰν δὲ καὶ χάριν, ἣν ἄπιστον ἡγεῖται καὶ σαφῶσ οἶδε μηδὲν ἔχουσαν βέβαιον, ἑκὼν ἂν πρόσοιτο;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION